“Voor de boekpresentatie had ik een stukje uitgekozen om voor te lezen. Ik koos voor de beschrijving van de dienst. Even werd ik heel zenuwachtig. Kon ik dit zonder schroom voorlezen? Er zitten goddeloze gedachten in en dat gaf mij extra spanning. Nu ik hier zit realiseer ik me weer dat dat niet nodig is. Ik heb me hier op geen enkele manier in mijn aanwezigheid of in mijn hardop denken geremd gevoeld door een oordeel of een blik.”

Het kloosterjaar heeft veel losgemaakt, vertelt de priorin. “Het Kloosterpad is een groot succes en krijgt een vervolg, maar vooral de ontmoetingen die hebben plaatsgevonden zijn belangrijk. Zonder grote manifestaties hebben we toch verbindingen gelegd.”

Als onderdeel van het kloosterjaar mochten allerlei mensen een paar dagen in een van de deelnemende kloosters verblijven. Zo had Sint-Catharinadal werknemers ‘van chirurg tot schoonmaakster’ van het Elisabeth Twee Steden Ziekenhuis uit Tilburg te gast. “Verschillende mensen hebben we al zien terugkomen. Ontmoeting en verbinding zijn de kernwoorden van onze spiritualiteit. Mensen die hier komen, gaan anders heen dat ze kwamen. Niet in de zin van bekeerd zijn, maar doordat verstilling mensen bij hun kern gebracht heeft. Ze horen dingen die aan het denken zetten. Wij leggen mensen niets op. We zijn wie we zijn en proberen uit te leggen hoe we ons leven leiden. Mensen zijn vrij wat ze ermee doen.”

“Het leven in Amsterdam doet iets met je concentratie. Hier ben je omringd door een ander leven. Ik kan niet goed zeggen of mijn residentie een blijvende invloed heeft, maar het werkt inspirerend om te zien en te ervaren hoe de zusters hier leven.”